Organizacje, charakteryzujące się wysokim zaangażowaniem pracowników, wymagają szczególnego systemu motywacyjnego, jako konsekwencji specyficznych cech tych organizacji. Według Lawlera, organizacja wysokiego zaangażowania powinna posiadać minimalne zróżnicowanie hierarchiczne . Egalitarne środowisko pracy wynika z przyjętego w nich założenia, że źródłem kreowania wartości jest kapitał ludzki zaangażowany w organizacji, bez względu na pozycje i rodzaj wykonywanej pracy, a w organizacji występuje tylko jedna kategoria pracowników, są to pracownicy „pierwszej klasy”. W rezultacie organizacje te cechuje homogeniczność kultury organizacyjnej. Osiągnięcie wysokiego zaangażowania wymaga identyfikacji pracowników z organizacją.
Dlatego system motywacyjny w organizacjach wysokiego zaangażowania powinien kształtować stosunki pracy oparte na stabilnym zatrudnieniu, wspólnej odpowiedzialności oraz rozwiniętej partycypacji decyzyjnej.
Systemy wynagrodzeń w takich organizacjach wykorzystują zespołowe formy wynagradzania za efekty, partycypację pracowników w zyskach, plany oparte na akcjach. Dążenie do długookresowego zatrudnienia uzasadnia także celowość stosowania różnych form wynagrodzenia odroczonego, na przykład opcji na akcje, czy plany emerytalne.
